Yo, de naam is Vincent. Ook wel bekend onder de nickname "Vince525iA". Berucht om de lange lappen tekst die ik publiceer en het daarbij niet ongebruikelijk schijnt te zijn dat enkele lezers in slaap vallen. Derhalve zal ik dit keer een poging wagen om het een stuk korter te houden en de leegte daarvan op te vullen met veel foto's om het voor die lezers draaglijker te maken
Sinds 2006 rijd ik in een 525iA Executive II uit 1994. Gekocht als eerste eigen auto met 175.000 km op de teller. Mijn voorliefde voor auto's dwong mij ertoe om voor iets leuks te kijken in plaats van een "gebruikelijke" eerste auto. In 2006 was het aanbod E34's nog redelijk groot te noemen. Niet heel vreemd, want de jongste E34's waren net tien jaar oud. Na diverse E34's te hebben bekeken kwam ik deze tegen die een redelijke eerste indruk maakte.
Hoewel er het één en ander aan moest gebeuren deed de auto het prima en kreeg ik geen enkel moment de indruk dat het een rijdend wrak zou zijn.
Destijds vond ik de Styling 10 Sterspaak II-velgen niet om aan te zien, maar tegenwoordig vind ik ze niet geheel onaardig ogen onder een E34. Dat neemt niet weg dat ik de Styling 5-velgen met afstand de mooiste velgen onder een E34 vond, dus vrijwel direct na de aankoop werden de velgen vervangen.
Ook het interieur werd na een tijdje vervangen om weer één geheel te krijgen. Hoewel de lederen bekleding er netjes en verzorg uit zag was dit geen gezicht in het grijze interieur. Voor degene die wel eens een vroege E46 heeft gezien of een brochure heeft opengeslagen: een grijs interieur met blauwe bekleding was daadwerkelijk in de 3-serie mogelijk destijds...
Op een gegeven moment leerde ik wat mensen kennen die zich ook bezig hielden met de E34 en van daaruit werd het in 2008 mogelijk om een airconditioning in te bouwen in mijn auto. Van dit project heb ik vreselijk veel geleerd en was met recht een avontuur te noemen. De eerste daaropvolgende zomer kon mij toen niet heet genoeg worden.
Rond die tijd werd het qua onderhoud ook eindelijk wat rustiger. Wanneer een oudere auto wordt gekocht waarvan de (laatste) historie niet helemaal bekend is, blijkt het gebruikelijk te zijn dat er sprake is van achterstallig onderhoud... Voordat dat weer een beetje bij is, zijn we een tijd verder en laat zich niet middels een extra onderhoudsbeurtje verhelpen, tenzij je geluk hebt.
Inmiddels zijn er ontzettend veel E34's van de weg verdwenen en tot mijn grote vreugde constateer ik dat de overgebleven exemplaren de nette exemplaren zijn waarvan het merendeel origineel is (een enorm belangrijk punt voor mij
). Ik merk dat ook op de weg: destijds werd ik vooral gezien als een "typische BMW-aso", tegenwoordig merk ik dat mensen veel positiever zijn geworden en de schoonheid van een vintage BMW weten te waarderen.De E34 is het tijdperk van goedkope "petjes-auto" voorbij. De petjes zijn overgestapt in andere auto's en de E34 is in handen gevallen van voornamelijk liefhebbers. Dat is ook te zien aan het aanbod op diverse internetsites en de daarbij gehanteerde vraagprijzen. Ik zal niet ontkennen dat ik daar enigszins blij mee ben
De tijd vliegt voorbij en al enkele jaren ben ik eigenaar van de JB-FJ-14. Soms zit ik wel eens te kijken naar wat anders, maar keer op keer stap ik met een tevreden gezicht in mijn eigen auto. Steeds meer kan ik maar niet begrijpen waarom de markt overstapt op kleine motorblokjes die met behulp van turbo's (waarbij de kwaliteit nogal eens te wensen over laat) zuinig lijken te zijn, maar dat feitelijk eigenlijk niet zijn.
Het geluid van de zescilinder blijft verslavend en door het gebrek van allerlei hulpmiddelen blijkt het ook nog eens een betrouwbaar blok.
Op een gegeven moment besloot ik om toch de kachelunit wederom te vervangen. Hoewel ik uitermate te spreken ben over de airconditioning met automatische temperatuurregeling (destijds een optie van ruim fl. 11.000,-!), was de kachelunit afkomstig uit een E32, bleek de verdamper slechter te worden en was de bevestiging van de stelmotor op de bovenkant van de kachelunit afgebroken (kwaaltje).
Omdat ik geen zin had in stelmotortjes die op den duur zouden breken en een zelfde type kachelunit uit een E34 zo goed als onvindbaar was besloot ik om een stap terug te doen en te gaan voor de standaard airconditioning. Een pleister op de wonde was dat m'n dashboard er op het oog weer uit zou komen te zien zoals deze in 1994 uit de fabriek in Dingolfing reed.
Overigens mis ik tot op de dag van vandaag wel de meerwaarde van het automatische exemplaar. In de handmatige airco wordt de temperatuur weliswaar automatisch geregeld, dat is goed te voelen wanneer het de ene dag extreem warm is en de volgende dag een lauw lentedagje, maar je zit toch continu de kleppen te verstellen met de schuifjes die zelfs in de jaren '90 hopeloos gedateerd oogden.
Inmiddels zijn we in 2014 en doe ik vrij weinig meer aan de BMW. De laatste updates betroffen een lederen interieur in de juiste uitvoering en kleur en een originele autotelefoon waar ik nog een beetje loop te knutselen met de microfoon omdat deze nogal eens stoort. Ach, voor die anderhalve keer dat ik in de auto gebeld wordt (en ik daadwerkelijk wil opnemen) heeft het niet echt prioriteit.
Op termijn zit er wel een flinke klus aan te komen waarvoor ik de auto ongetwijfeld een tijd kwijt zal zijn. Hoewel de techniek en het interieur netjes blijft, is aan de carrosserie wel te merken dat de auto inmiddels twintig jaar oud is. Gelukkig is er nergens grote schade te vinden en is de auto keihard, maar her en der zijn er wel plekjes zichtbaar die er ook niet beter op worden. Aangezien ik het belangrijk vind dat de auto netjes oud wordt zal er t.z.t. toch wat moeten gebeuren.
De BMW zal dus van buiten helemaal aangepakt moeten worden. Juist doordat de carrosserie in een redelijk goede staat is hoeft er afgezien van een betrekkelijk klein deel bij de wielkastrand achter niets gelast te worden. Daardoor heb ik bij het zien van een offerte geen hartaanval gehad en zijn de kosten te overzien.
In plaats van dat bedrag zit ik tegenwoordig ook een beetje te kijken naar wat anders en hoewel verleidingen op de loer liggen, zoals een X300 Daimler Six wat wellicht meer bij mij zou passen
, blijf ik toch steeds weer terugkomen bij m'n BMW.Bij de laatste taxatie kreeg ik namelijk de opmerking dat als de carrosserie in een staat zou worden gebracht zoals de techniek en het interieur, mijn BMW zich "ineens" zou begeven in de markt van de showroomfrisse exemplaren met lage kilometerstanden. Een buitengewoon mooi compliment voor een E34 waarvan de teller op ruim 338.000 km staat.
Laatst gewijzigd door Vincent op 27 jul 2014, 16:05, 1 keer totaal gewijzigd.
E34 525iA Executive II 1994
Lid van "Zo Origineel Mogelijk"
Lid van "Zo Origineel Mogelijk"
